Autorka zwraca uwagę na wartość historycznych układów ruralistycznych, które są integralnym składnikiem krajobrazu Poznania. Ich relikty, wciąż obecne, chociaż nie zawsze dostrzegane w skrukturze urbanistycznej, są nośnikiem istotnych treści kulturowych i zapisem procesu rozwoju miasta. Kilkukrotne powiększanie terytorium Poznnia mające miejsce w ciągu XX wieku powodowało włączanie w jego granice otaczających miasto wsi i folwarków. Wiele dawnych układów ruralistycznych uległo zatarciu, niektóre są jednak nadal czytelne i warte zachowania. Zdaniem Autorki, mogą one obecnie pełnić funkcję obszarów krystalizujących strukturę miasta, a ich potencjał kulturowy i krajobrazowy powinien zostać wykorzystany do podniesienia jakości przestrzeni miejskiej.
Z recencji dr hab. inż. arch. Elżbiety Raszei, prof. UAP
Książka [...] stanowi poważną, oryginalną pracę opartą na solidnej znajomości aktualnego stanu badań, krajowych i zagranicznych, oraz na własnych studiach terenowych i kameralnych zrealizowanych z nadzwyczajną dokładnością w obszernym zakresie merytorycznym, dotyczących wybranych przypadków z dzisiejszego terenu Poznania. [...]
Ma duże znaczenie jako przykład zastosowania oryginalnej metody obiektywnego opisu lokalnego zasobu kulturowego i przyrodniczo-krajobrazowego i procesu jego przeobrażeń, dostarcza cennego materiału źródłowego, inspirując do wykorzystania go w celach naukowych, słowem – otwiera nowe pola badawcze dla wielodyscyplinarnych działań naukowych. Jednocześnie książka ta może być bardzo pomocna planistom przy podejmowaniu praktycznych, operacyjnych decyzji planistyczno-przestrzennych, jak i tworzeniu koncepcji strategicznych dla Poznania.
Z recenzji prof. dr. hab. inż. arch. Marka Kowickiego